οδήνεμος

και δωρ. τ. ποδάνεμος, -ον, Α

ταχύς σαν τον άνεμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πούς, ποδός + -ήνεμος (< ἄνεμος), πρβλ. πυρ-ήνεμος. Το -η- τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].